مدل سازی روش مکان گزینی در بازآفرینی محلات فرسوده شهری مطالعه موردی محدوده زینبیه اصفهان

بازآفرینی شهر برنامه ای جامع است که زمینه بهبود پایدار در شرایط اقتصادی کالبدی اجتماعی و زیست محیطی در شهر را فراهم می آورد مکان گزینی پروژه های بازآفرینی شهری از مهمترین مراحل این برنامه است که نتیجه ساده انگاری آن عدم اجرای پروژه ها یا تحمیل خسارت مالی اجتماعی و فرهنگی به شهرها در صورت اجرای آنها است این پژوهش از طریق ارائه یک مدل دقیق مکان گزینی و سنجش صحت آن در نمونه موردی محدوده زینبیه شهر اصفهان به دنبال تایید این فرض است که پیروی از مدل های پیچیده و چند بعدی و به طور خاص مدل ارائه شده در این مقاله به نحو قابل ملاحظه ای در مکان یابی پروژه ها موثر هستند مدل پیشنهاد شده 13 معیار و 32 زیر معیار از لایه های اطلاعاتی اقتصادی اجتماعی کالبدی محیطی و اجرایی را به طور همزمان درفرایند مکان سنجی به کار گرفته است و با بهره مندی از ابزار GIS ضریب سازگاری اهمیت گزینه ها در مدل AHP را محاسبه و تایید کرده است این پژوهش با روش میدانی جمع آوری اطلاعات از محدوده مورد مطالعه مکان گزینی پروژه ها را انجام داده است نتایج نشان می دهند که در محدوده زینبیه بین مکان پروژه ها و متغیرهای اجتماعی و اقتصادی محیط رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، بازآفرینی ، اولویت بندی ، AHP ، محدوده زینبیه اصفهان