نقش ساباط در معماری شهر کرمان، اقلیم گرم و خشک

ساباط بعنوان یک عنصر اقلیمی و سازهای شناخته شده، در معماری سنتی ایران مطرح می باشد. این عنصر همواره در منابع معماری ایران بعنوان یک عنصر کاربردی معماری مناطق مرکزی و جنوبی ایران خصوصاً شهرهای حاشیه کویر همانند کرمان،یزد، اصفهان و خوزستان معرفی گردیده است. که عمده ترین کاربرد آن بعنوان سایه انداز بیان شده است، که در تابستان اختلاف زیاد دمای درون و بیرون ساباط ها، سبب ایجاد کوران شده و همین امر باعث خنک تر شدن هوای درون ساباط نسبت به بیرون و در زمستان به دلیل محصور بودن فضای درون ساباط نسبت به بیرون، هوای داخل گرم تر از محیط خارج بودهاست. با انجام مطالعات و پژوهش های کتابخانه ای و میدانی، به معماری سنتی کرمان نشان می دهد که ساباط ها علاوه بر کارکردهای فیزیکی، کارکردهای دیگری هم دارند که شامل کارکردهای فرهنگی اجتماعی می باشد