تخصیص DG برای بیشینه کردن سود در شبکه های توزیع

در این مقاله یک روش برای ارزیابی ارزش نصب مولدهای تولید پراکنده تجدیدپذیر (DG) در شبکه های توزیع پیشنهاد شده است. علاوه بر این، تخصیص بهینه واحدهای DG برای به حداکثر رساندن ارزش اتصال به شرکت توزیع محلی (LDC)، به عنوان مشتریان متصل به سیستم، صورت گرفته است. روش پیش نهادی به LDC جهت ارزیابی بهتر سود اتصال واحدهای DG به شبکه توزیع کمک می کند. همچنین باس های بهینه جهت نصب واحدهای DG را تعیین می نماید. مزایای در نظر گرفته شده در این مقاله عبارتند از: تعویق سرمایه گذاری ارتقاء شبکه، کاهش هزینه تلفات انرژی، و بهبود قابلیت اطمینان شبکه (که با کاهش هزینه وقفه نشان داده شده است). در این مقاله، عدم قطعیت و تغییرات توان تولیدی DG های تجدیدپذیر و همچنین تغییرات بار در نظر گرفته شده است. مسئله تعیین مکان و اندازه بهینه واحدهای DG به صورت برنامه ریزی عدد صحیح مختلط چند هدفه تعریف شده است.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ، سیستم توزیع ، روش های مونت کارلو ، تابع چگالی احتمال