بررسی انواع اتصالات بادبند ضربدری به قاب بتنی برای مقابله با بار انفجار

خطرات متعدد اغلب بر روی پایداری و عمر مفید سازه ها اثر می گذارند، و هنگام طراحی و آنالیز سازه ها باید این نکته درنظر گرفته شود. فرض اساسی کاهش خطر این است که سازه در مقابل یک خطر طراحی می شود و در برابر دیگر خطراتمقاومت کافی را دارد. یک مثال برای این فرض این است که با افزایش مقاومت لرزهای سازه، مقاومت سازه در مقابلنیروهای دیگر نظیر نیروی انفجار نیز افزایش پیدا می کند. یکی از سیستم های متداول طراحی ساختمان ها در کشوراستفاده از سیستم قاب خمشی بتن مسلح می باشد. این سیستم به دلیل در دسترس بودن مصالح مورد نیاز و نیز اجراءساده به یکی از سیستم های متدوال در ایران تبدیل شده است. ساختمان های بتن مسلح به دلیل اینکه جرم، ظرفیتمیراگری و جذب انرژی بیشتری در مقایسه با ساختمان های فولادی دارند، در انفجارهای بزرگ می توانند رفتار بهتری ازخود نشان دهند؛ ارزیابی لرزهای قاب های موجود نشان می دهد که به دلیل عدم رعایت ضوابط بارگذاری لرزهای و نیز بهخاطر تغییر آیین نامه ها، ساختمان های طرح شده موجود در برابر بار انفجار و حتی بارهای لرزهای اصلاح شده مقاومنمی باشند. در این مقاله رفتار انواع اتصال بادبند ضربدری به قاب خمشی بتنی تحت بارگذاری انفجار مورد بررسی قرارگرفته شده است. نتایج نشان دهنده ی تأثیر مثبت انواع اتصال بادبندهای ضربدری در قاب خمشی بتنی در مقابل بار انفجارمی باشد، ولی اتصالات مختلف، تأثیرهای متفاوتی در کاهش پاسخ ها دارند.

کلیدواژه ها:

بار انفجار ، قاب خمشی بتنی ، مقاومسازی ، اتصالات ، بادبند ضربدری ، ABAQUS