ارزیابی تاثیر لیگنوسولفونات بر بهبود مشخصات ژئوتکنیکی خاک های رسی واگرا

خاک های واگرا از جمله خاک های مساله دار در مهندسی ژئوتکنیک می باشند که استفاده از آنها در پروژه های عمرانی بدون انجام اقدام های پیشگیرانه مهندسی لازم، سبب خرابی های جبران ناپذیر می گردد. یکی از روش های مورد توجه پژوهشگران در سراسر دنیا تثبیت وبهسازی خاک های مشکل دار با مواد شیمیایی نوین می باشد. در این مقاله ماده لیگنوسولفونات که از نظر زیست محیطی بی خطر بوده، با درصدهای مختلفی به نمونه خاک با پتانسیل واگرایی بالا اضافه گردیده است. آنگاه تاثیر لیگنوسولفونات بر خصوصیات خاک مورد مطالعه مورد ارزیابی آزمایشگاهی قرار گرفته است. بررسی های آزمایشگاهی نشان دادند که پتانسیل واگرایی خاک مورد تحقیق در اثر افزودن ماده لیگنوسولفونات به شدت کاهش پیدا کرده و سبب تغییر طبقه خاک از شدید واگرا به کاملا غیر واگرا گردیده است. ضمن آنکه افزودن لیگنوسولفونات سبب تقویت پیوند بین ذرات خاک و در نتیجه درشت دانه تر شدن خاک می گردد.

کلیدواژه ها:

خاک واگرا ، لیگنوسولفونات ، پتانسیل واگرایی ، مقاومت فشاری