شهر و شهرنشینی پس از انقلاب اسلامی (مطالعه موردی : شهر رشت)

شهرها و مناطق شهری در طول زمان تحت تاثیر عوامل گوناگون طبیعی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، تکوین و توسعه و تکامل مییابند. آگاهی از این عوامل و نحوه و میزان تاثیری که هر یک بر تکوین و شکلگیری شهرها در مراحل مختلف زمانی میگذراند در تصمیمگیری برای آینده ضروری است. شهر رشت به علت رشد طبیعی جمعیت و مهاجرپذیری درسه دهه اخیر به توسعه شهری چشمگیری رسیده است، چنانکه جمعیت آن از 188957 نفر در سال 1355 به 557336 2 فرآیند این افزایش جمعیتی توسعه فیزیکی شهری 1385 رسیده است که 2/95برابر افزایش نشان می دهد. بوده که با توجه به شرایط خاص محیطی و موقعیت و یژهای که شهر رشت بر بستر آن شکل گرفته است. پژوهش حاضراز روش توصیفی و تحلیلی به سیر شهر و شهرنشینی رشت پس از انقلاب اسلامی پرداخته است و نتایج گویای این مهم بود که، در ایجاد اولیه شهر رشت تاثیر عوامل درونی محیطی شامل محیط طبیعی و محیط انسانی چشمگیرتر بوده است، در حالیکه عوامل برونی مانند تحولات و سیاستهای دولت نیز به همان میزان تاثیر داشته است. از 1357 تا 1386گسترش شهر بیشتر در جهات غرب، شرق و شمال شرقی بوده است و احداث جاده کمربندی که جادههای بندرانزلی، لاهیجان، تهران و فومن را به یکدیگر اتصال میدهد از مهمترین عناصر دوره جدید شهرنشینی و گسترش شهر به حساب میآید.

کلیدواژه ها:

شهر ، شهر نشینی ، توسعه شهری ، شبکه شهری ، توسعه فیزیکی