تلفیق سیستم های نوین سازه و معماری با الگوهای سازه ای بومیمحلی،جهت اسکان موقت در شرایط بحران های طبیعی(زلزله)(رویکردی نو بر کارکرد سازه های سبک وانعطاف پذیر سکونتگاه های عشایر ایران)
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,360
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICICA01_0731
تاریخ نمایه سازی: 27 اسفند 1394
چکیده مقاله:
کشور ایران به دلیل وسعت زیاد و قرارگیری بر روی کمربند زلزله خیز آلپاین یا آلپ به هیمالیا قرار دارد و همواره، تحت تاثیر انواع سوانح بوده و زمین لرزه های ویرانگری را تجربه کرده است. در این بین اهمیت و ضرورت پرداختن به موضوع زلزله و آثار ویرانگر آن، همواره به عنوان یک چالش بزرگ پیش روی جوامع انسانی قرار داشته و پیامد های ناشی از آن؛ تخریب بافت های مسکونی شهری و روستایی، بی خانمانی تعداد زیادی از مردم و چگونگی اسکان آسیب دیدگان را نمی توان نادیده گرفت. از جمله مشکلات عمده این گونه حوادث غیر مترقبه، تامین مکان های مناسب جهت اسکان آسیب دیدگان می باشد. پژوهش حاضر سعی دارد؛ ضمن بررسی نحوه اسکان عشایر ایلات مناطق مختلف ایران، هم چون؛ عشایر دشت مغان)شاهسون(، عشایر ترکمن و عشایر قشقایی از لحاظ ساختار فرمی و سازه ای مسکن بومی، به ارائه الگویی جهت برنامه ریزی اسکان موقت پس از زلزله با استفاده از تلفیق سیستم های نوین سازه ای و سازه های مسکن بومی عشایر ایران پرداخته و در نهایت مناسب ترین شیوه اجرایی را در جهت اسکان موقت، برای افراد آسیب دیده فراهم آورد. با توجه به این که مشکلات بی شماری در اسکان موقت آسیب دیدگان بعد از وقوع چنین حوادث غیر مترقبه ای به وجود می آید، می توان با برنامه ریزی طرح های اسکان کوتاه مدت و تلفیق آن با روش های نوین سازه ای و معماری مسکن عشایر، منطبق بر اصول و استانداردهای بین المللی به نحوه چشمگیری از مشکلات احتمالی ناشی از بحران(زلزله) کاست. تلفیق معماری بومی سنتی اسکان عشایر ایران و سیستم های نوین سازه ای می تواند، بستر مناسبی را در آغاز فصلی جدید در جهت اسکان موقت آسیب دیدگان در شرایط بحران(زلزله) فراهم آورد. این پژوهش در چارچوب روش تحقیق؛ توصیفی- تحلیلی و مطالعه موردی، ابتدا انواع رویکرد های سازه ای مرتبط با اسکان موقت و سپس مسکن بومی عشایر ایران را در جداول گونه شناسی با بیان نمونه هایی، مورد بررسی و تحلیل قرار داده و با توجه به ویژگی های بارز هر روش، راهکارهایی اجرایی اسکان موقت را در شرایط بحران(زلزله)پیشنهاد می کند. بهره گیری از توصیه ها و راهکارهای ارائه شده در این مقاله می تواند، زمینه استفاده گسترده از چنین سیستم های را در بخش های اسکان موقت فراهم سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود عزیززاده
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی صنعتی مازندران، بابل، ایران.
سیدعلی سیدیان
دکترای معماری، استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران، بابل، ایران
بهرام عنایتی
دکترای معماری و شهرسازی، استاد مدعو دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :