تخصیص بهینه آب آبیاری با استفاده از مدل برنامهریزی فازی آرمانی در منطقه ممسنی

حفاظت و استفاده بهینه از آب بعنوان کالایی اقتصادی اجتماعی و یک عنصر کمیاب حیاتی و بدون جایگزین امری مهم است. در نتیجه تصمیم گیری و سیاست های جدید کشاورزی در رابطه با منابع آبی در دسترسمستلزم تجدید نگرش جدی است. در این راستا در مطالعه حاضر الگویی برای تخصیص بهینه آب آبیاری بین محصولات قابل کشت در منطقه ممسنی استان فارس ارائه می شود، که به ازای مصرف هر واحد آب آبیاری،بیشترین سود حاصل شود. برای دستیابی به این هدف از روش برنامهریزی فازی آرمانی استفاده شده است. دو آرمان فازی شامل بیشینه کردن سود و کمینه کردن مصرف آب، در قالب دو سناریو با هم مقایسه شدند.اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری و همچنین آمارنامههای جهاد کشاورزی شهرستان ممسنی جمعآوری گردید.دو الگوی بهینه مصرف آب با وزنهای متفاوت در تابع هدف برآورد شد.گندم، جو، ذرت، خیار، گوجه فرنگی محصولات مورد مطالعه در این تحقیق میباشند. یافتههای تحقیق نشان داد که بین این دو الگوی بهینه مصرف آب تفاوت محسوسی وجود دارد. محصولات جو و خیار سبز درتمام الگوهای بهینه مصرف آب وجود دارند. محصول گوجه فرنگی از تمام الگوهای بهینه مصرف آب حذف شده است.

کلیدواژه ها:

برنامهریزی آرمانی فازی ، بهینهسازی ، تخصیص آب ، ممسنی