ارائه مدلی جهت ارزیابی عوامل مؤثر بر ارتقای نرخ امید اجتماعیادراک شده با میانجی گری تقویت عزت نفس

عزت نفس افراد، متضمن امیدی است که درآنها پدیدار است. اگرچه امید یک هیجان نیست، ولی یک سیستم انگیزشی شناختی پویاست(خلجی، 1386.)هدف پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل مؤثر بر ارتقای نرخ امید اجتماعی ادراک شده بامیانجی گری تقویت عزت نفس بوده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات در سال تحصیلی 1392-1393تشکیل داده اند. شیوه نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم بوده که نهایتاً بر اساس جدول مورگان تعداد 212نفر برای انتخاب شدند. ابزار تحقیقمشتمل بر سه پرسشنامه محقق ساخته بوده است که عبارتند از: .1پرسشنامه محقق ساخته عوامل مؤثر بر بهبود امیداجتماعی .2پرسشنامه محقق ساخته تقویت عزت نفس و . 3پرسشنامه محقق ساخته ارتقای نرخ امید اجتماعی ادراکشده. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و مدل معادله ساختاری استفاده شده است. بطور کلی نتایج تحقیق نشان داد، رابطه امید اجتماعی مبتنی بر هدف با ارتقای نرخ امید اجتماعی ادراک شده برابر با ( ،)0/22امید اجتماعی مبتنی بر گذارگاهها با ارتقای نرخ امید اجتماعی ادراک شده برابر با ( ،)0/29امید اجتماعی مبتنی بر تفکرات عامل با ارتقای نرخ امید اجتماعی ادراک شده برابر با ( ،)0/43و در سطح P>0/05معنادار بوده است. همچنین نتایج نشان داد،تقویت عزت نفس، رابطه بین ابعادسه گانه امید اجتماعی را با ارتقای نرخ امید اجتماعی ادراک شده، میانجی گری می کند.همچنین نتایج پژوهش در خصوص مدل مورد مطالعه نشان داد، شاخص GFIبرابر با RMSEA، 0/95برابر با ،0/053مجذور کا برابر با 286/472و شاخص AGFIبرابر با 0/91بوده که حاکی از برازندگی مدل می باشد

کلیدواژه ها:

امید اجتماعی مبتنی بر هدف ، امید اجتماعی مبتنی بر گذارگاهها ، امید اجتماعی مبتنی بر تفکرات عامل ، عزت نفس ، دانشجویان