بررسی وضعیت تعلیم و تربیت چند فرهنگی درکشورهایایالات متحده، بریتانیا وهند

در نوشتار حاضر تلاش شده است با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای، به –تحلیل وضعیت تعلیم وتربیت چند فرهنگی در جوامع چند فرهنگی پرداخته شود. با توجه به این نکته که ایران کشوریبرخوردار از تنوع فرهنگی است لازم است برای مدیریت صحیح چنین جامعه ای، تجارب کشورهای مهم در این زمینه موردتوجه و بررسی قرار گیرد. مطالعه تجربه کشور ایالات متحده در قبال گروههای قومی و اقلیت از چند حیث حائز اهمییت است؛اولاً، این کشور طیف وسیعی از تنوعات قومی، زبانی، مذهبی، نژادی و فرهنگی را در خود جای داده است. ثانیاً، ایالات متحدهکشوری جوان بوده و بیش از سه قرن از تاسیس آن نمی گذرد و از این رو الگوی کشور هایی به حساب می آید که از مهاجرانتشکیل شده اند. بررسی تجربه بریتانیا در زمینه مدیریت اقوام و اقلیت ها از چند جهت حائز اهمییت است. اولاً بریتانیا یکی ازقدیمی ترین دمکراسیهای جهان و از اعضای شاخص اتحادیه اروپایی و حکومت های مدرن به شمار می آید، ثانیاً نظامآموزشی این کشور، یکی از الگوهای الهام بخش در دویست سال اخیر بوده است. ثالثاً بریتانیا از مسائل قومی و اقلیتی در هر دوشکل آن )یعنی مهاجرت و تابعیت و پناهندگی و اقلیت های قومی و بومی( برخوردار است. بنابراین، مطالعه این تجربه میتواند نکات آموزندهای به همراه داشته باشد هند دومین کشور پرجمعیت جهان است. تنوع دینی و زبانی، وسعت و جمعیتفراوان و ... مطالعه تجربه دولت هند را در مواجهه با کثرت و تنوع قومی و اقلیتی، ارزشمند و شایان توجه می نماید.

کلیدواژه ها:

تعلیم وتربیت چند فرهنگی ، ایالات متحده ، بریتانیا ، هند