اثربخشی آموزش گروهی انسانگرایی بر باورهای ارتباطی مردان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی انسانگرایی بر باورهای ارتباطی مردان در سال 1391 انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. نمونه پژوهش ازمبان 114 متقاضی شرکت در آموزش گروهی به صورت تصادفی انتخاب و در 3 گروه قرار داده شدند. گروه اول شامل 30 نفر از شوهرانی که همراه با همسر خود در آموزش گروهی شرکتکرده بودند، گروه دوم شامل 30 نفر از شوهرانی که بدون حضور همسر خود در آموزش گروهی شرکت کرده بودند و گروه سوم شامل 30 شوهر ب ه عنوان گروه کنترل بودند. در ابتدا، سیاه ه باورهای ارتباطیRBIایدلسون و اپشتاین، 1982 ) را همه افراد به عنوان پی شآزمون تکمیل کردند. گروههای آزمایش تحت 10 جلسه آموزش گروهی انسانگرایی قرار گرفتند و سپس در مرحله پس آزمون باRBIآزمون شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بو نفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که پس از آموزشگروهی انسانگرایی به گروههای آزمایشی در باورهای ارتباطی کلی بین گروه آموزش زوج ها با هم و گروه آموزش شوهرانی که به تنهایی شرکت کرده بودند با گروه کنترل و بین گروه آموزش زوج ها با هم و گروه آموزش شوهرانی که به تنهایی شرکت کرده بودند تفاوت معناداری وجود داشتP<0/01

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی ، انسانگرایی ، باورهای ارتباطی