هورمون رشد، شاخص مقاومت انسولینی، نیمرخ لیپیدی و عملکرد قلبی- تنفسی در مردان جوان چاق و لاغر غیرفعال: ارتباط با سطوح گرلین آسیل دار پلاسما

مقدمه: گرلین پلاسما تحت تأثیر وضعیت تغذیه ای فرد می باشد و تصور می شود که در تنظیم کوتاه مدت و دراز مدت خوردن غذا و وزن بدن ایفای نقش می کند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه هورمون رشد، شاخص مقاومت انسولینی، نیمرخ لیپیدی و عملکرد قلبی - تنفسی در مردان چاق و لاغر غیرفعال و تعیین ارتباطات آ نها با سطوح گرلین آسیل دار پلاسما اجرا شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقایس های، 19 مرد جوان چاق (نمایه توده بدنی 31/0 kg/m2 ) و 19 مرد جوان لاغر (نمایه توده بدنی 18/5 kg/m2 ) که طی 6 ماه گذشته هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از 12 ساعت ناشتایی (در ساعت 8 صبح)، نمونه های خون برای تعیین سطوح گرلین آسیل دار، انسولین، هورمون رشد، گلوکز و نیمرخ لیپیدی جمع آوری شد. حداکثر اکسیژن مصرفی (به عنوان شاخص عملکرد قلبی - تنفسی) آزمودنی ها نیز سنجیده شد. نتایج: آزمودنی های چاق نسبت به لاغر، از سطوح انسولین HOMA-IR (شاخص مقاومت انسولینی) بالاتری برخوردار بودند، درحالی که سطوح گرلین آسیل دار، هورمون رشد و حداکثر اکسیژن مصرفی در آنان پایین تر بود .(P <0/01 ) هیچ گونه تفاوت معناداری بین مقادیر فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، گلوکز ناشتا و نیمرخ لیپیدی در دو گروه مشاهده نشد .(P>0/01 ) غلظت گرلین آسیل دار، رابطه معکوسی با وزن کل، درصد چربی بدن، نمایه توده بدنی، انسولین و شاخص مقاومت انسولینی و رابطه مستقیمی با سطوح هورمون رشد و حداکثر اکسیژن مصرفی داشت (P <0/01 ) رابطه معناداری بین غلظت گرلین آسی لدار و مقادیر فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، گلوکز ناشتا و نیمرخ لیپیدی مشاهده نشد .(P >0/01 ). نتیجه گیری: مردان جوان چاق و لاغر غیرفعال از سطوح گرلین آسیل دار، هورمون رشد، انسولین، شاخص مقاومت انسولینی، عملکرد قلبی- تنفسی و درصد چربی بدنی متمایزی برخوردار بودند و به نظرمی رسد درصد چربی بدن، انسولین و هورمون رشد، قو یترین عوامل تعیین کننده سطوح گرلین آسیل دار هستند.

کلیدواژه ها:

گرلین آسیل دار ، چاق ، لاغر ، شاخص مقاومت انسولینی ، هورمون رشد