کاربرد الگوریتم ژنتیک در طراحی و بهینه یابی پارامترهای کنترل کننده فازی تناسبی - مشتقی (جهت تنظیم سوخت موتور توربوجت)

در این مقاله با به کارگیری الگوریتم ژنتیک، به طراحی و بهینه یابی کنترل کننده فازی تناسبی - مشتقی جهت تنظیم سوخت موتور توربوجت پرداخته شده است. در ابتدا با بهره گیری از روش مدل سازی وینر مدلی با ساختار بلوکی جهت شبیه سازی عملکرد موتور توربوجت پیشنهاد شده است که این نوع مدل سازی برای اهدافی نظیر طراحی کنترل کننده مناسب می باشد. در ادامه با توجه به رفتار غیرخطی موتور، کنترل کننده فازی اولیه ای که قواعد و پارامترهای آن بر اساس اطلاعات تجربی و شناخت قبلی از رفتار موتور تنظیم شده است، طراحی گردید. در پایان با به کارگیری الگوریتم ژنتیک، قواعد و پارامترهای کنترل کننده فازی اولیه با هدف کاهش میزان مصرف سوخت و همچنین بهبود رفتار سیستم در مود کنترلی گذرا بهینه گردید. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که کنترل کننده طراحی شده علاوه بر کاهش میزان مصرف سوخت، قادر است پاسخ زمانی و مشخص ههای عملکردی سیستم نظیر خطای حالت ماندگار، فراجهش و زمان خیزش را به طور قابل ملاحظ های بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

کنترل کننده سوخت ، منطق فازی ، موتور توربوجت ، الگوریتم ژنتیک ، مدل وینر