ارزیابی تحمل به شوری دانهال های پسته واریته اکبری در شرایط آبکشت

بیشتر مناطق زیرکشت درختان پسته در ایران با مشکل شوری آب و خاک مواجه هستند. از این رو شناسایی پایههای پسته متحمل به شوری، برای توسعه پایدار این محصول در کشور و حفظ سهم ایران در بازارهای جهانی، اهمیت زیادی دارد. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی پاسخهای مورفوفیزیولوژیک دانهالهای پسته واریته اکبری به سطوح مختلف تنش شوری ناشی از کلریدسدیم در شرایط کشت بدون خاک انجام شد. برای این منظور، دانهالها از مرحله 8 برگی، به مدت 45 روز تحت سطوح مختلف کلریدسدیم شامل صفر شاهد 50.100 و 150 میلیمولار در محلول غذایی هوگلند نیم غلظت نگهداری شدند. در انتهای آزمایش، ارتفاع گیاهان و تعداد برگهای ریزش یافته، و غلظت کلروفیل، آنتوسیانینها و مالون دیآلدهید در برگ ارزیابی شد. بر اساس نتایج، در سطوح تنش شوری 100 و 150 میلی مولار کلریدسدیم، ارتفاع گیاهان به ترتیب به میزان 70 و 52 درصد در مقایسه با شاهد کاهش یافت و افزایش ریزش برگ به میزان 40 درصد بطورمعنی داری در سطح 150 میلی مولار کلریدسدیم نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد. از سوی دیگر، با افزایش شدت تنش، نسبت کلروفیل aبهb و نیز غلظت آنتوسیانینها در برگ افزایش یافت. در سطح 150 میلیمولار کلرید سدیم، غلظت مالون دیآلدهید در برگ به صورت معنیداری نسبت به تیمار شاهد افزایش پیدا کرد. در مجموع، نتایج این آزمایش نشان داد که آستانه تحمل به شوری دانهالهای واریته اکبری در مرحله دانهالی حداقل 100 میلی مولار کلریدسدیم است و از این رو، استفاده از آن به عنوان یک واریته امیدبخش نیمه متحمل به شوری در برنامههای بهنژادی پیشنهاد میشود

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، پسته اهلی ، ریزش برگ ، کلروفیل مالون دی آلدهید ،