بررسی رابطهی بین نقد شوندگی دارائیها ونقد شوندگی سهام دربورس اوراق بهادار تهران

ریسک نقدشوندگی سهام را می توان یکی از عوامل دخیل در تعیین بازده مورد انتظار سرمایه گذاران دانست. تعیین معیاری بر اساس خصوصیات شرکت که بتواند به تعیین میزان نقدشوندگی سهام کمککند، می تواند به تصمیم گیری مناسب سرمایه گذاران منتهی شود. در این تحقیق رابطه میان نقدشوندگی دارایی ها و نقدشوندگی سهام شرکت در نمونه ای از شرکت های غیرمالی حاضر در بورساوراق بهادار تهران طی سال های 4831 تا 4831 که سال مالی آن ها به 91 اسفند منتهی می باشد وبه تفکیک دوره های 6 ماهه و یک ساله برای هر سال بررسی شد . از معیارهای نقدشوندگی که توسط آمیهود ارائه و توسط گوپالان به منظور تصحیح چولگی زیاد آن بهینهشد، اختلاف نسبی قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام و بازده صفر به عنوان شاخص های نقدشوندگی معاملاتی سهام استفاده شده است . و از معیارهای نقدشوندگی WAL-1 و WAL-2 که معیارهای امتیازی جهت نقدشوندگی دارایی ها ارائه شده توسط گوپالان، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری دارایی ها، نسبت دارایی ثابت، نسبتحسابهای دریافتنی، برای توصیف خصوصیات شرکت نسبت سرمایه گذاری کوتاه مدت و نسبت موجودی کالا و برای توصیف ساختار سرمایه از نسبت بدهی کوتاه مدت به کل دارایی ها و نسبت بدهی بلند مدت به کل دارایی ها به عنوان شاخص های نقدشوندگی دارایی ها استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین نقدشوندگی دارایی ها و نقدشوندگی سهام رابطه معنی داری وجود دارد که این رابطه معنی با توجه به متغیرهای مورد استفاده در پژوهش می باشد.

کلیدواژه ها:

نقدشوندگی دارایی ها ، نقدشوندگی سهام ، معیار آمیهود ، اختلاف نسبی قیمت پیشنهادی خرید و فروش ، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری دارایی ها