بررسی تاثیر برنامه ریزی استراتژیک بر بهره وری و توسعه پایدار عملکرد بانکها

برنامه ریزی استراتژیک ، یک رویکرد مدیریتی تحول بخش است. نیاز سازمان ها به برنامه ریزی استراتژیک با در نظر داشتن حداکثر بهره وری به منظور بقا و رشد بلند مدت ضروری به نظر رسیده وارتباط مستقیمی با مأموریت، اهداف ،ساختار و درجه پیچیدگی و میزان رسمیت سازمان ها دارد و می تواند با تجزیه و تحلیل شرایط محیطی، وضعیت روشنی پیش روی مدیران و برنامه ریزان قرار دهد. ازاهداف برنامه ریزی استراتژیک ، افزایش بهره وری از طریق ارتقا کارایی و اثر بخشی و فراهم آوردن مبنایی برای پیشرفت کارکنان و سازوکارهایی جهت تغییر توجه بیشتر به کارایی و اثربخشی میباشد.برنامه ریزی استراتژیک بدنبال اطمینان از به کارگیری اثر بخش تر منابع سازمان میباشد و منابع انسانی به عنوان اصلی ترین منابع سازمان نقش کلیدی در افزایش بهره وری خواهند داشت. لزوم تداوم درافزایش بهره وری نه بصورت رشد مقطعی ، بلکه بصورت دائم و پایدار در چارچوب برنامه ریزی های سازمانی برای حفظ بقای سازمان ضروری به نظر میرسد. منابع انسانی مهمترین عامل دستیابی به توسعهپایدار به شمار میرود. مدیران ارشد منابع انسانی معتقدند فعالیتهای مرتبط با توسعه پایدار تاثیر مثبتی بر ارزش سهام، میزان سود آوری، میزان وفاداری کارکنان، فرآیند استخدام نیروی انسانی و سطح تعهد آنان دارد. با توجه به حضور گسترده بانکها در حوزه اقتصاد و نقش آنها در سرمایه های خرد و کلان کشور ، اهمیت حفظ بانکها در محیط رقابتی بسیار حائز اهمیت میباشد. این موضوع مستلزم برنامه ریزی استراتژیک در راستای افزایش بهره وری میباشد که بهره وری نیروی انسانی نقشی پررنگ تر در این زمینه ایفا میکند. بانک ها به عنوان سازمان هایی پیچیده از تلاقی روابط انسانی درون و برون سازمانی، در سطح سرویس دهنده ها و خدمات گیرنده ها، اثر پذیر از استراتژی های کلان خویش در حوزه تعاملات انسانی است لذا رویکرد اصل انگار به ماهیت منابع انسانی و لحاظ نمودن آن در آوردگاه های تدوین استراتژی و برنامه ریزی های استراتژیک یک ضرورت در جهت حصول هدف بهره وری کارا و پایداری عملکرد بانک ها می باشد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، بهره وری ، توسعه پایدار