بررسی شیوه ارتقاء شاخص های توسعه پایدار شهری در بهبود مدیریت بحران مطالعه موردی شهر مشهد

هدف این تحقیق شناسایی شاخص های توسعه پایدار شهری در جهت بهبود مدیریت بحران می باشد. این تحقیق از نظر روش تحقیق از نوع توصیفی – کاربردی می باشد که از نتایج آن در برنامه ریزی و اجرای برنامه ها در بخش اجراییاستفاده خواهد شد ، در این پژوهش با توجه به محدود بودن مطالعات پیشین با بهره گیری از اطلاعات کتابخانه ای ، مقالات ، ترجمه کتب ، بازدیدهای میدانی همچنین اسناد، گزارشات و سایت های معتبر علمی و مدارک موجود مرتبطبا مدیریت بحران و بحرانهای شهری به جمع آوری اطلاعات و با استفاده از پرسشنامه های طراحی شده ، مصاحبه و پرسش از صاحبنظران در شهر مشهد به شناسایی شاخصها پرداخته و به پردازش و تحلیل اطلاعات مربوط اقدام گردیده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل 57 نفر از صاحب نظران حوزه مدیریت شهری و مدیریت بحران شهری می باشد که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه بصورت تصادفی برابر 50 نفر در نظر گرفته شد. سطح آزمون نیز در تماممراحل 0.05 در نظر گرفته شد. پردازش داده ها با استفاده از آمار توصیفی، جداول فراوانی، آزمونT1نمونه ای و SPSSصورت پذیرفت. با بررسی میزان تاثیر سه شاخص توسعه پایدار که در این تحقیق بر روی شدت تسهیلمدیریت بحران سنجیده شد، مشاهده گردید رابطه معناداری بین هر سه شاخص توسعه پایدار شهری و مدیریت هر چه بهتر بحران های شهری وجود دارد. البته شدت این ارتباط خود را در شاخص کالبدی- عملکردی بیشتر بوده و شاخصاجتماعی در رتبه بعدی قرار دارد. همچنین شاخص زیست محیطی علی رقم اینکه نسبت به دو شاخص دیگر عدد کمتری را نشان می دهد، بصورت معناداری با میزان تسهیل مدیریت بحران در ارتباط می باشد

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، شهر پایدار ، پیشگیری ، آمادگی ، شهر مشهد