رابطه بین مهارتهای ارتباطی و تفکر قطعی نگربارضایت زناشویی

پژوهش حاضربه منظور بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی و تفکرقطعی نگر بارضایت زناشویی زوجین شهرستان جهرم که درسالهای 1394-1388 ازدواج کرده بودند انجام گردید پژوهش حاضرازنوع همبستگی است حجم نمونه 122 نفر 61زوج بوده که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند بااستفاده ازپرسشنامه رضایت زناشویی انریچ تفکر قطعی نگر و مهارتهای ارتباطی داده های موردنیاز جمع اوری شدند و درانتها به وسیله ازمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار spss ویرایش 18 درسطح معناداری 0/05 موردتجزیه و تحلیل قرارگرفتند یافته ها نشان داد که بین رضایت زناشویی و عاملهای قطعی نگری کلی قطعی نگری درتعامل با دیگران مطلق نگری فلسفی قطعی نگری دررابطه با پیش بینی آینده قطعی نگری درحوادث منفی ازمون تفکر قطعی نگری همبستگی منفی وجود دارد و تنها عاملهای سوم قطعی نگری فلسفی و چهارم قطعی نگری دررابطه با پیش بینی آینده بطور معناداری قادر به پیش بینی رضایت زناشویی زوجین بودند درنتیجه تفکر قطعی نگر توانسته است به میزان 59درصد براساس کاربرد تک تک عاملهای تفکر قطعی نگر و 51درصد براساس کل نمره واریانس رضایت زناشویی را بطور معناداری تبیین نماید همچنین تفکر قطعی نگر توانسته است به میزان 29درصد ازواریانس مهارتهای ارتباطی را بطور معناداری تبیین نماید علاوه براین مهارتهای ارتباطی نیز توانسته است به میزان 36درصد ازواریانس رضایت زناشویی را بطور معناداری تبیین نماید

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، تفکر قطعی نگر ، رضایت زناشویی