بررسی تاثیر ال- کارنیتین بر طول تلومر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسان

تمامی بافت ها از سلول بنیادی منشأ می گیرند، این سلول ها گروهی از سلول های تمایز نیافته هستند که توانایی خود نوسازی دائم ونامحدود را دارند و تحت شرایط آزمایشگاهی خاص، می توانند انواع سلول های سوماتیک بالغ را ایجاد کنند. امروزه سلول های بنیادیمزانشیمی به عنوان گزینه برتر در امر ژن درمانی و سلول درمانی به خوبی شناخته شده اند. از طرفی با هر بار تقسیم سلولی، فرآیندپیری در سلول های بینادی بالغین پیشرفت می کند و پس از اینکه کاهش طول تلومر به حد بحرانی برسد، فراوانی بالایی از نوترکیبیهای کروموزومی دیده می شود که همین امر ممکن است عوامل سالخوردگی و نهایتا نابودی سلول باشد. از جمله عوامل ایجاد کنندهپیری، واکنش های اکسیداتیو و تولید رادیکال های آزاد می باشد. لذا هر عاملی از قبیل آنتی اکسیدان ها، با جلوگیری از تولیدرادیکال های آزاد که یکی از علل پیری سلولی است می تواند در بهبود استفاده از سلول های بنیادی در درمان موثر باشد.ال=کارنیتین به عنوان یک ترکیب طبیعی در بسیاری از فرآیندهای زیستی از قبیل مهار استرس اکسداتیو ، جلوگیری از پیری وافزایش دفاع آنتی اکسیدانی نقش دارد. هدف این مطالعه استخراج سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی انسان ، بررسینشانگرهای سطح سلولی به روش فلوسایتومتری جهت تأیید مزانشیمال بودن سلول ها و بررسی اثر ال- کارنیتین بر طول تلومر به روش Real-time PCR می باشد. نتایج به دست آمده از فلوسایتومتری نشان داد که سلول های بنیادی مزانشیمی مستخرج از بافت چربی انسان نشانگرهای اختصاصی سلول های بنیادی مزانشیمی (73 CD و 90 CD) را بیان می کردند و همچنین نشانگرهایاختصاصی سلول های هماتوپوئتیک (34 CD و 45 CD) را در سطح خود بیان نکردند. نتایج حاصل از Real-time PCR حاکی ازآن است که طول تلومر در سلول های تیمار شده با ال- کارنیتین نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار یافته است. این مطالعه نشان می دهد که ال- کارنیتین می تواند با افزایش طول تلومر در جلوگیری از پیری سلول های بنیادی مزانشیمی و بهبود استفاده این سلول ها در درمان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

سلول های بنیادی مزانشیمی ، ال کارنیتین ، طول تلومرو Real-time PCR