بررسی تاثیر اجرای فعالیت های کیفیتی بر نوآوری سازمانی از طریق قابلیت یادگیری سازمانی

امروزه نوآوری و خلاقیت به عنوان یک جزء مهم در سازمان ها و موتور اصلی ایجاد درآمد و مزیت رقابتی سازمان مورد مطالعه قرار می گیرد. یکی از اصلی ترین آغازگران نوآوری یادگیری شت. در ادبیات مدیریت کیفیت( به ویژه در مدل های مدون کیفیتی مانند TQM)، از یادگیری سازمانی به عنوان یکی از اصلی ترین و موثرترین پیامدهای اجرای این فعالیت ها یاد می شود و می توان فعالیت های کیفیت را از جمله آغازگران یادگیری به شمار آورد. آنچه که از ادبیات حاصل شده است، گویای ارتباطی عمیق بین فاکتورهای مربوط فعالیت های کیفیت و توانمندسازهای یادگیری است که در ادبیات یادگیری سازمانی از این توانمندسازها تحت عنوان قابلیت یادگیری یاد می شود. در این مقاله سعی داریم که با بررسی حوزه های مدیریت کیفیت، قابلیت یادگیری و نوآوری سازمانی، شباهت های موجود در این حوزه ها و مفاهیم مشترک آنها را استخراج نموده و ارتباطت شان را مشخص نماییم. به این ترتیب سوال اصلی مطرح در این مقاله این خواهد بود که چگونه برخی فعالیت های علمی در حوزه کیفیت منجر به بهبود خلاقیت و نوآوری سازمانی می شوند. در همین راستا محققین با پیشنهاد استفاده از مفهوم قابلیت یادگیری و یادگیری سازمانی، چهارچوبی جهت تشریح چگونگی بهبود نوآوری سازمانی از طریق اجرای فعالیت های علمی حوزه کیفیت ارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

فعالیت های کیفیت ، قابلیت یادگیری ، نوآوری ، مدیریت کیفیت