ارزیابی احتمالاتی عملکرد لرزه ای سازه ها با استفاده از روش زمان دوام

هدف از پژوهش حاضر بکارگیری تحلیل زمان دوام به منظور پیش بینی پاسخ سازه در ارزیابی احتمالاتی عملکرد لرزه ای سازه ها می باشد. هزینه محاسباتی کم و در عین حال دقت مناسب در پیش بینی پاسخ لرزه ای، استفاده از تحلیل زمان دوام را توجیه پذیر می کند. در این مقاله، پس از معرفی روش های موجود در ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها، رویکردی کامل در پیش بینی دقیق پیامدهای ناشی از وقوع زلزله ارائه می شود. در این رویکرد تمامی عدم قطعیت های موجود در عملکرد لرزه ای قابل در نظرگیری است و خروجی آن، خطرپذیری هریک از پیامدها به صورت توزیع احتمال آن می باشد. در این مطالعه، پیامدهای ناشی از وقوع زلزله هزینه تعمیر سازه، مدت زمان تعمیر سازه، تعداد مصدومین و تعداد تلفات جانی انتخاب شده اند. در ادامه روند مورد نیاز در ارزیابی احتمالاتی عملکرد لرزه ای شرح داده شده و با استفاده از یک مثال عددی، عملکرد لرزه ای حاصل از تحلیل زمان دوام با عملکرد حاصل از تحلیل دینامیکی فزاینده، به عنوان تحلیل دقیق پیش بینی کننده پاسخ سازه، مقایسه می گردد. براساس نتایج بدست آمده از ارزیابی عملکرد لرزه ای با استفاده از دو تحلیل مذکور، کارایی بالای تحلیل زمان دوام مشاهده می شود. با استناد به نتایج این پژوهش و تعمیم آن، می توان از تحلیل زمان دوام به عنوان یک تحلیل ساده و قابل اعتماد در پیش بینی عملکرد لرزه ای سازه ها به منظور انتخاب گزینه طراحی با بهترین عملکرد لرزه ای استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد لرزه ای ، تحلیل زمان دوام ، تحلیل دینامیکی فزاینده ، منحنی های شکنندگی ، نمونه گیری مونته کارلو ،