ساخت تنبوشه های بیوکامپوزیتی بر پایه استفاده از الیاف خرما جهت آبیاری زیرسطحی گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک

بحران کمبود آب در مناطق خشک خصوصا در ایران، برای توسعه کشاورزی و همچنین به منظور گسترش پوشش گیاهیدر طرح های بیابان زدایی به عنوان عامل مهم محدود کننده محسوب می شود. دستیابی به راهکارهایی که بتواند بهره وریآب را افزایش و هزینه ها را کاهش دهد، هدف بسیاری از پروژه های بیان زدایی می باشد . لذا هدف از انجام این تحقیقدستیابی به روش آبیاری زیرسطحی مناسب جهت تامین رطوبت گیاهان در منراطق خشک با استفاده از تنپوشه هایبیوکامپوزیتی است که بدین منظور ساخته می شوند. برای ساخت تنبوشه های بیوکامپوزیتی از الیاف خرما با نسبت ثابت40 درصد، خاک با پایه رسی، بیوپلیمر زانتان و چسب سریش با نسبت های مختلف استفاده شد. نتایج تغییر نسبت موادنشان داد که افزایش نسبت بیوپلیمر زانتان در ترکیب فرمولاسیون باعث کاهش دبی، جاب کمتر آب و افزایش ماندگاریو افزایش نسبت الیاف درشت باعث افزایش دبی، افزایش جاب آب و ماندگاری شد. همچنین تغییر مقدار چسب سریشو خاک تاثیر چندانی بر روی خصوصیات قطعه نداشت ولی وجود آن ها به عنوان یک ماده نگهدارنده در ترکیبفرمولاسیون لازم بود. لذا فرمولاسیون های 3 ، 8 و 9 جهت کارگزاری در زمین و آبیاری گیاه انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

بیابان زدایی ، آبیاری زیرسطحی ، تنبوشه های بیوکامپوزیتی ، الیاف خرما ، بیوپلیمر