نقش خودکارآمدی تحصیلی، خودتنظیمی و عزت نفس در پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز سال 94-93

هدف از پژوهش حاضر نقش خودکارآمدی تحصیلی، خودتنظیمی و عزت نفس در پیش بینی تعلل ورزی تحصیلیدانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز سال 94 - 93 می باشد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری این پژوهش شامل 399 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران شهر اهواز می باشد که به روشنمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بین دانشکده های این دانشگاه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاسخودکارآمدی تحصیلی پاتریک و همکاران، مقیاس خودتنظیمی بوفارد و همکاران، مقیاس عزت نفس روزنبرگ ومقیاس تعلل ورزی تحصیلی تاکمن استفاده شد. یافته ها به روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیونچندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط منفی معناداری بین خودکارآمدیتحصیلی و تعلل ورزی وجود دارد (p<0/05). همچنین ارتباط منفی معناداری بین خودتنظیمی و تعلل ورزی تحصیلیوجود دارد (p<0/05) و بین عزت نفس و تعلل ورزی تحصیلی نیز ارتباط منفی معناداری دیده شد (p<0/05). بهعبارتی هر چه میزان خودکارآمدی تحصیلی، خودتنظیمی و عزت نفس در دانشجویان افزایش یابد تعلل ورزی تحصیلیآنها کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

تعلل ورزی تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، خودتنظیمی ، عزت نفس