ادب پایداری و مقاومت در اشعار ملک الشعرای بهار

تحول ادبیات در دوره ی مشروطه در مقایسه با همه ی دوره های ادب فارسی بی سابقه بوده است و تحولات اجتماعی و آشنایی با مکاتب فکری و ادبی اروپا ، در این دوره باعث بیداری و شکل گیری افکار آزادی و آزادی خواهانه و در نتیجه اشعار پایداری شاعران ایران از جمله بهار شد. این پژوهش بر آن است تا جلوه های ادب پایداری را در اشعار ملک الشعرای بهار را به روش تحلیلی – توصیفی مورد بررسی قرار دهد . نتایج تحقیق نشان از آن دارد که تمام سعی بهار در راه روشنگری و بیداری مردم و در دفاع از آزادی و اعتلا و استقلال وطن گذشت و در این راه ماهها در تبعید و زندان بسر برد و با تلاش و سرودن اشعار خود توانست به اهداف وطن پرستانه ی خود دست یابد. او ، در برابر استبداد حاکم بر جامعه ایران با سر دادن افکار آزادی خواهانه و وطن خواهی به نوعی پایداری و ایستادگی نموده است

کلیدواژه ها:

بهار ، مشروطه ، پایداری ، آزادی ، وطن