بررسی تنوع ژن های پاسخ گو به بیماری بلایت، ورس و تنش غرقابی در برنج ایرانی

برنج یکی از محصولات غذایی اصلی بیش از نیمی از مردم جهان است که در مساحتی بالغ بر 145 میلیون هکتار کشت می شود. وقوع تنش های زنده و غیرزنده از قبیل بیماری باکتریای بلایت، غرقابی و ورس باعث افت قابل توجهی در عملکرد برنج و افت کیفیت دانه آن می گردد. در این تحقیق، 38 رقم برنج ایران از نظر نشانگرهای مولکولی مرتبط با سه صفت بیماری بلایت، پاکوتاهی غرقابی مورد بررسی ژنتیکی قرار گرفتند. برای مقاومت به بیماری بلایت از سه نشانگر RG136 و PTA248 و RG556، برای مقاومت به تنش غرقابی از نشانگر ریزماهواره RM217 و برای صفت پاکوتاهی از نشانگر مربوط به ژن Sd-1 به نام Sd استفاده شد. بیشترین مقدار PIC مربوط به پرایمر RG136 با 0/53 و کمترین PIC مربوط به پرایمر RM با 0/39 می باشد. در این بین، پرایمر RG136 باندهای مونومورف نشان داد که قطعات منومورف حاصل با استفاده از آنزیم Hinf I هضم شد که در نتیجه آن در 38 نمونه، دو گونه جهش یافته برای سایت برشی Hinf I و یک گونه حساس برای بیماری بلایت مشخص شدند. تعداد آلل های موثر نشانگرهای مورد مطالعه بین 1/76 و 1/96 متغیر بود. میزان ضریب شانون برای پرایمر RG136 با اندازه 0/96 بدست آمد. در این تحقیق، هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای پرایمر RG136 برابر 0/92 محاسبه شد، در حالی که هتروزیگوسی مورد انتظار برای این مکان ژنی 0/5727 بود که این نشان دهنده تنوع مناسب این مکان ژنی است. با انجام تجزیه کلاستر با استفاده از الگوریتم های UPGMA و SM مشخص شد که بیشترین تشابه ژنتیکی بین رقم های اهلمی طارم، ندا، NA9 و ST208 و ST1-503 و NAT و کمترین تشابه ژنتیکی بین دو رقم دیلمانی و صدری وجود داشت. بر اساس این نتایج، جمعیت مورد تحقیق به چهار گروه تقسیم شد.

کلیدواژه ها:

برنج ، بیماری بلایت ، نشانگر ، تنوع ژنتیکی ، PIC