بررسی مسئله تخصیص بار در شبکه های توزیع در محیط فازی

مشخصه بارز شبکه های توزیع وسعت و گستردگی آن است که این مشخصه موجب پیچیدگی و ابهام در بررسی و مدلسازی آن شده است. علاوه بر ویژگی وسعت فیزیکی قابل توجه, مشخصه دیگر شبکه های توزیع تعدد مشترکین و مصرف کنندگان متصل به آن میباشد. با توجه به اینکه توان مصرفی مشترکین یکی از مهمترین پارامترها در طراحی و تحلیل شبکه های توزیع می باشد, در صورت فراهم نشدن اطلاعات کامل و دقیق درباره آن, کلیه تحلیل های انجام شده بمنظور ارزیابی شبکه های موجود همانند محاسبات افت ولتاژ, تعادل بار,... فاقد دقت و کارایی لازم خواهند بود و در نهایت ممکن است که در اثر این تحلیلهای ناقص تصمیم گیری های نادرست انجام یابد. در عمل با توجه به تعدد بارها در شبکه های توزیع (در هر دو سطح ولتاژ فشار متوسط و فشار ضعیف) امکان اندازه گیری توان مصرفی, بجز برای برخی مشترکین خاص با فن آوری های موجود امکان پذیر نمی باشد. بر این اساس و با توجه به مشکلات فوق, عملاً شرکتهای توزیع بمنظور برآورد بار مصرفی مشترکین از روشهای تقریبی استفاده می کنند که در این روشها برای مدلسازی بار از اطلاعات آماری و بررسی تغییرات بار برخی از مشترکین و تعمیم آن به سایر مشترکین می باشد. بدیهی است کلیه این روشها توام با خطا می باشند و همواره ضروری است ت اثیر این خطا در نتایج مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله یکی از روشهای جدید مدلسازی بار, بنام تخصیص بار 2 مورد بررسی قرار گرفته و به کمک منطق فازی و نظریه امکان دقت نتایج حاصل از آن مورد ارزیابی قرار میگیرد.