ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای شهرستان مراغه واقع در استان آذر بایجان شرقی، جنوب دامنه ی کوه سهند

ارزیابی آسیب پذیری ساختمان های شهری و تعیین حدود جمعیت تحت تاثیر انسانی، یکی از مهمترین اقدامات در مدیریت بحران شهری می باشد. این ارزیابی در واقع یک نوع پیش بینی وسعت، میزان آسیب و خسارت احتمالی بر اثرحوادث طبیعی و یا غیر طبیعی است که از جمله عوامل تاثیر گذار در سیاست گذاری و برنامه ریزی کاهش آسیب پذیری شهری می باشد و ارائه دهنده تصویری روشن از وقوع احتمالی آن حادثه و عواقب آن می باشد.هدف از این پژوهش ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمان های شهرستان مراغه با مختصات مرکزی ) N ° 33/383 و E ° 64/233 ( واقع در استان آذربایجان شرقی می باشد. در این راستا، به دو روش احتمالاتی و تعینی و بااستفاده از منحنی شکنندگی جایکا ) 1381 ( درصد خرابی ساختمان های در سه گروه: الف( سازه های بنایی ب( اسکلتبتنی پ( اسکلت فلزی تعیین شد و سپس با استفاده از رابطه کوبرن و همکاران ) 1332 ( جمعیت تحت تاثیراحتمالی نیز، برآورد شد.با توجه به نتایج بدست آمده، درصد خرابی کلی سازه های این شهر حاصل از تحلیل احتمالاتی ( PSHA ( وتعینی ) DSHA ( به ترتیب برابر با 46 % و 33 % بدست آمد، که در نتیجه جمعیت تحت تاثیر با فرض اینکه هیچ گونه امداد رسانی انجام نگیرد )بحرانی ترین حالت(، برای تحلیل احتمالاتی و تعینی بترتیب بالای 11،111 نفر و 63،111 نفر بدست آمد. در نهایت نقشه های توزیع آسیب پذیری ساختمان های این شهر ترسیم شدند که با توجه به بافت فرسوده مرکز شهر، این قسمت دارای درصد خرابی بالایی می باشد

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری لرزه ای ، منحنی شکنندگی ، جمعیت تحت تاثیر انسانی ، PSHA ، DSHA ، شهرستان مراغه