ارتباط هوش هیجانی و مولفه های ان با ابعاد رضایت شغلی دبیران تربیت بدنی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی و مؤلفه های آن با ابعاد رضایت شغلی در میان دبیران تربیت بدنی آموزش و پرورش ناحیه 2 شهرستان زاهدان بود. مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی است که جامعه آماری آن را کلیه دبیران تربیت بدنی ناحیه 2 آموزش و پرورش شهرستان زاهدان تشکیل داده اند و حجم نمونه براساس جدول مورگان 86 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های هوش هیجانی سیبریا شرینگ و رضایت شغلی (JDI)، استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش هیجانی و رضایت شغلی دبیران تربیت بدنی، رابطه معناداری وجود ندارد، با این حال بین هوش هیجانی و برخی مؤلفه های آن با ابعاد رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد. این رابطه عبارتند از:خودکنترلی، خود انگیزی، مهارت های اجتماعی، هوشیاری اجتماعی و هوش هیجانی بارضایت از ابعاد کار، هوشیاری اجتماعی و مهارت های اجتماعی با رضایت از سرپرست، خودآگاهی، مهارت های اجتماعی و هوش هیجانی با رضایت از همکار.نتایج رگرسیون نیز نشان داد که در سطح معناداری 95%، خودانگیزی می تواند رضایت از ابعاد کار را پیش بینی کند، خودآگاهی می تواند رضایت از همکاری را پیش بینی کند و در نهایت مهارت های اجتماعی قادر به پیش بینی رضایت از سرپرست می باشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خوداگاهی ، خودکنترلی ، خودانگیزی ، مهارت های اجتماعی ، هوشیاری اجتماعی ، رضایت شغلی