ضرورت طراحی اندیشگاه بر پایه فضاهای معماری بومی در ایران

تاسیس کانون های تفکر برای جامعه ایرانی در عرصه ملی و بین المللی ضرورت تاریخی است ضرورت گرچه به سختی فهم شد ولی لازم است متناسب با نیاز جامعه ساز و کار کانونی در کشور شکل گیرد مسئله احیای تفکر در ایران کاری ملی است این استراتژی باعث ایجاد مراکز اندیشگاهی قدرتمند و تاثیر گذار در جامعه می شود تا با نظام مند کردن و سازمان دادن تفکر و اندیشه در ایران راهی به سوی گفتمان اندیشه های انسان ایرانی با هدف آینده پژوهی ایجاد کند این نهاد می تواند ابزاری برای اندیشیدن روشمند برای رهایی از سیاه چاله های فکری و فراهم آوردن روزنه های روشنایی در حقیقت ذهن انسانی باشد هدف از این پژوهش طراحی فضاهای متناسب با کاربری اندیشگاهی در ایران با توجه به مبانی تفکر و معماری بومی این مرز و بوم می باشد تا بتواند با تحریک اذهان باعث برون داد اندیشه ها و ایده های نو در جامعه شده و در جهت احراز امنیت ملی بر پایه منافع و مصالح ملی گام بردارد در این پژوهش و سفر فکر برانگیز گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و روش تحقیق به صورت توصیفی و تجزیه و تحلیل کیفی است به گونه ای که ابتدا دو واژه اندیشه و اندیشگاه مورد مطالعه قرار می گیرد سپس دو واژه فضا و معماری بومی مورد بررسی قرار می گیرد سرانجام بخش پایانی پژوهش به این پرسش پاسخ می دهد که تا چه حد معماری بومی می تواند جوابگوی نیازهای طراحی فضاهای اندیشگاهی برای انسان امروزی باشد

کلیدواژه ها:

اندیشه ، اندیشگاه ، فضا ، معماری بومی