اعجاز اصالت وجود در معماری هویت گرا

هر معماری که نسبت به نیاز معنوی و تمایلات و خواسته های فطری و طبیعی انسان بی توجه باشد و آن را نادیده بگیرد از هنر حکیمانه وجود محروم گشته و خود را از جایگاه خلیفه الهی در تدارک معماری هویت گرا تنزل می دهد در این مقاله سعی گردید به سوالاتی از قبیل آیا بدون طی طریق منازل اصالت وجود هویت معمار اعتبار دارد؟چه رابطه ای بین معرفت اصالت وجود و هویت هنر مطلوب است؟پاسخ داده شود کشف و شهود اصالت وجود برای مصون سازی نفس بر روح انسان بویژه معمار هویت گرا که هنرمندانه باید عظمت هستی بخش عالم را در جان و روح بشر و حقیقت بندگی را در هویت انسان ساری و جاری نماید اعجاز آفرین است و از بنیادی ترین معراف و اصول و شاخص های سیر و سلوک معمار می باشد عقل انسان را به معقول نمی رساند بلکه معقول را اثبات می کند عشق معقول نمی بیند چیزی را اثبات نمی کند بلکه همانند شعله می سوزد و می رود معجون عشق و عقل در وجود خاکی معمار وقتی با کشف و شهود برخاسته از ادراکات حکمت آمیز و متعالی اصالت وجود در هم آمیزد رخ نگار تصویرگر نبض فطرت خداجوی معمار گردیده گلبرگ های شجره ی وجودیش در مسیر تشعشعات خورشید یگانه نور حقیقی را جذب و در ترنم اذکار قدسی مواج می شود و ابریشم تنیده ی جوانه به حول و قوه دادار هستی لب می گشاید و برگ برگ شاخسار معماریش را تجلی گاه شهود حکمت عالیه برای عابران طرق ولایت تا لقاء الله می نماید اینجاست که معمار هویت گرا با بنیان اصالت وجود وادی خاک و هنر خاکی خود را کهکشانی نموده عابران را نوید سیر خلق الی الحق می دهد معماری که برگزیدگان الهی را اسطوره فکری و عملی خود قرار دهد و پارسایی نماید خداوند حکمت عالیه بر دلش بنشاند اورا شرح صدر عطا نماید و زبانش را به سخنان حکیمانه معطر سازد و بصیرتش را بر آلام و عیوب دنیایی افزون نماید در نتیجه سر انگشتان هنرش راراهنمای حرکت رهروان طریق انسانی و انسانیت نماید