مقایسه نقش الکتروندهندههای داخلی هپتا – اتری و پنتا – اتری در کاتالیستهای زیگلر – ناتا برای پلیمریزاسیون پروپیلن

الکتروندهندههای داخلی هپتا – اتری و پنتا – اتری به ترتیب توسط واکنش ویلیامسون دیپنتااریتریتول و دی(تریمتیلول پروپان) با سدیمهیدرید و متیلیدید در تتراهیدروفوران سنتز و سپس توسط تکنیکهایNMR و FTIRشناسایی شدند. به منظور دستیابی به نسبتهای مولی بهینه از الکتروندهندههای داخلی سنتز شده در کاتالیستهای زیگلر – ناتاID/Mg نسبتهای مولی مختلفی از آنها برای تهیهی کاتالیستها استفاده شد. مقادیر تیتانیوم، منیزیم و کلر موجود در کاتالیستهای تهیه شده به ترتیب توسط تکنیکهای اسپکتروفتومتری، کمپلکسومتری و پتانسیومتری تعیین شد. تأثیر الکتروندهندههای داخلی جدید بر کارایی کاتالیستهای زیگلر – ناتای تهیه شده، در پلیمریزاسیون پروپیلن در حضور تریاتیلآلومینیوم به عنوان کوکاتالیست و هیدروژن به عنوان عامل انتقال به زنجیر بررسی شد. به طور کلی عملکرد الکتروندهندهی داخلی پنتا – اتری در کاتالیستهای زیگلر - ناتا بهتر از الکتروندهندههای هپتا – اتری بود. کاتالیستهای دارای نسبتهای مولیID/Mg برابر با 0/12 و0/22 به ترتیب از الکتروندهندههای داخلی هپتا – اتری و پنتا – اتری، برای پلیمریزاسیون پروپیلن بهینه میباشند

کلیدواژه ها:

پلیمریزاسیون پروپیلن ، کاتالیستهای زیگلر – ناتا ، الکتروندهندههای داخلی و خارجی