بررسی میزان مخاطرات سفر با اتوبوس در یک راه اصلی به کمک تابع احتمال خطر

ریسک تصادف معیاری از سطح ایمنی یک سیستم حمل و نقل با میزان مخاطراتی است که سیستم در معرض آن قرار می گیرد . ایمنی سفر با وسیله نقلیه در یک سیستم حمل ونقل جاده ای از یک سو مرتبط با مسایل کلان حمل و نقل ( سایر اجزای سیستم ) بوده و از سویی دیگر مرتبط با اجزای مختص به خود می باشد . اثر محیط اطراف، جریان ترافیک حاکم از جمله عوامل کلان موثر در ایمنی سفر است . نوع وسیله نقلیه عمومی ( سبک ، سنگین، شخصی و موتورسیکلت ) از عوامل اختصاصی ایمنی این سیسم است . تجهیز ات پیشرفته بکار رفته در وسیله نقلیه، نظم در رفت و آمد و خصوصیت و شرایط کاری راننده وسیله نقلیه عمومی از عواملی است که در کاهش مخاطرات سفر نقش شایانی دارد . در این مقاله با تعیین ابعاد مختلف ریسک تصادف و روشهای تعیین آن، ایمنی سفر با اتوبوس در یک محور م شخص و در یک بازه زمانی معین بررسی شده و به کمک توابع قابلیت اطمینان ایمنی یک سیستم ،محدوده ریسک برآورد شده است . نتایج نشان می دهد که میزان مخاطرات سفر با اتوبوس 2/93 برابر کمتر از سواری بوده و 39 برابر کمتر از موتورسیکلت است . و از طرفی وقتی دوره تناوب سفر با اتوبوس افزایش می یابد، میزان مخاطرات با آهنگ بیشتری کاهش می یابد . 20 درصد افزایش دوره تناوب سفر موجب کاهش 30 درصد میزان مخاطرات سفر می گردد

کلیدواژه ها:

سفر ، ریسک ، ایمنی ، وسیله نقلیه عمومی