مدیریت ریسک و مدیریت استراتژیک

ریسک عبارت از احتمال از دست دادن تمام یا قسمتی از سود و یا اصل سرمایه، و به عبارتی، ریسک نوسان بازده سرمایه گذاری است. به طور کلی ریسک به دو دسته طبقه بندی می شود: ریسک سیستماتیک و ریسک غیر سیستماتیک ، ریسک سیستماتیک شامل آن بخش از ریسک کل است که همراه با تغییر پذیری در سطح بازار همراه بوده و سرمایه گذار قادر به کاهش آن نیست. ریسک غیر سیستماتیک آن بخشی از ریسک کل است که به تغییر پذیری در باار سرمایه مرتبط است و سرمایه گذار می تواند با مدیریت صحیح و انتخاب درست سهام این بخش از ریسک کل را کاهش دهد. از دیدگاه تئوری با انتخاب بیشتر سهام می توان ریسک غیر سیستماتیک را به صفر نزدیک کرد، ولی چون نمی توان تغییر در ریسک سیستماتیک به وجود اورد در نهایت ریسک سبد سهام نمی تواند کمتر از ریسک سیستماتیک شود. به طور کلی عوامل تشکیل دهند ریسک باعث تغییر قیمت آن سهم در بارار می شود. این عوامل عبارتند از ریسک نرخ ارز، ریسک تجاری، ریسک نرخ تورم، ریسک بهره و ... مدیریت ریسک و استراتژیک در حدود اختیارات شرکت ها را به دو بخش می توان تفکیک کرد: ریسک تجاری و ریسک مالی، شرکت ها از دو طریق نسبت به تبیین سیاست های تامین مالی خود اقدام می نمایند، تامین مالی از طریق افزایش سرمایه یا اخذ تسهیلات مالی از بانک ها و موسسات مالی یا ترکیبی از انها. هر میزان درجه اهرم مالی شرکتی بالاتر باشد( نسبت بدهی به ارزش ویژه یا نسبت بدهی به کل دارای ها) ریسک مالی بیشتر می شود. بنابراین یک رابطه مستقیم و معنادار بین استراتژی تامین مالی و ریسک وجود دارد. بنابراین تحلیلگران مالی با توجه به آشنایی با مفاهیم و ابزارهای موجود در بازار سرمایه می توانند با ارائه راهکارهای مناسب و به موقع در بازار سرمایه موجب افزایش احتمالی بازده مورد انتظار شوند و کاهش ریسک را متصور نمایند. در نظریه های مدیریت مالی ، بین ریسک و بازده مورد انتظار رابطه مثبت وجود دارد، یعنی سرمایه گذاران با تقبل افزایش ریسک، بازده بالاتری را مطالبه می کنند. لذا توصیه می شود برای ورود به بازار سرمایه و خرید کالاهای مالی، همانند مشاورین طرح های سرمایه گذاری از تکنیک ها و تحلیل های تخصصی مالی از خدمات تحلیلگران مالی استفاده شود، تا با اطمینان بخشی بیشتری در امر سرمایه گذاری مشارکت گردد بویژه آنکه در سرمایه گذاری های بازارهای مالی و پولی میزان ریسک و سود مورد انتظار از اهمیت و تورم واقعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر سود مورد انتظار از نرخ تورم کمتر باشد یا نرخ تورم طی دوره مورد انتظار افزایش یابد قدرت پول کاهش می یابد و عملا بخشی از سرمایه به صورت مالیات منفی از دست میرود.