ارزیابی بافت فرسوده شهرها بر اساس ملاحظات پدافند غیر عامل

بافت فرسوده شهرها یکی از مسائل مهم در برنامه ریزی شهری می باشد که امروزه بر اثر قدمت بنا فرسودگی آن و دسترسی نامناسب به عرصه ای آسیب پذیر در برابر حوادث و سوانح طبیعی و انسان ساخت در مراکز شهرها تبدیل شده است بافت های فرسوده شهری در مراتب برنامه ریزی و مداخلات مدیریت شهری مورد توجه ویژه ای قرار دارند که ضرورت پرداخت به این مهم رویکرد پژوهش حاضر را نیز تشکیل می دهد روش پژوهش ترکیبی از مطالعات کتابخانه ای و روش میدانی مشاهدات میدانی و مصاحبه با افراد صاحب نظر می باشد بر این اساس در این گفتار به نقش و التزام کاربست سیستم دفاع غیر عامل و مولفه ها و مکانیسم های اجرایی ان در بافتهای فرسوده شهری پرداخته می شود تا بر اساس نوع و کیفیت فضاهای فرسوده شهری میزان فرسودگی ارزش های اجتماعی تاریخی کالبدی مذهبی میزان مناسب نبودن معابر شهری امکان کارآمد ترین رویه مداخلاتی احتمالی و دست یابی به الگوی پایدار در بستر نگاهی جامع و فراگیر فراهم شود زیرا با توجه به یافته های پژوهش بهره مندی مساکن این منطقه از امکانات و تجهیزات بسیار پایین بوده و بالاخص مراکز بافت ها با توجه به نامناسب بودن معابر شهری از نظر شاخص دسترسی به مراکز امداد و نجات در مواقع بحرانی وضعیت بسیار نامطلوبی دارد

کلیدواژه ها:

پدافند غیر عامل ، بافت فرسوده ، مدیریت شهری ، الگوی پایدار