نقش ظرفیت تشکلهای مردم نهاد در بازآفرینی پایدار بافتهای ناکارآمد شهری

نهادهای محلی و یا گروه های مردم نهاد به دلیل ماهیت داوطلبانه مستقل غیرانتفاعی و غیر سیاسی بودن فعالیت های شان از اقبال گسترده ای در جلب مشارکت مردم برخوردارند از این رو امروزه دولت ها تلاش می کنند تا از پتانسیل موجود در آن گروه ها در جهت اهداف توسعه ای کشور بهره جویند شکی نسیت که بهره گیری دولت ها از استعداد ها و توانمندی های گروه های مردم نهاد در جهت نوسازی بافت های ناکارآمد مستلزم ظرفیت سازی ایجاد فضای قابلیت زا و فرصت سازی بریا آن گروه ها و تبدیل آنها به شرکای دارای صلاحیت و قابل اعتماد است با در نظر گرفتن اهمیت موضوع این پژوهش با روش تحلیلی به بررسی نقش نهادهای محلی در بازآفرینی پایدار بافت های ناکارآمد شهری می پردازد نتایج مطالعه نشان می دهد که کارکرد فعالیت گروه های مردم نهاد از زمینه های رفاهی شروع شده و به زمینه های توسعه ایی رسیده است مولفه های نهادی چون با مشارکت محلی همراه است بیشترین تاثیر را در میزان دستیابی ه توسعه پایدار و به تبع آن موضع بازآفرینی پایدار شهری خواهند داشت امروزه تشکل های مردم نهاد تلاش می کنند فعالیت های خود را معطوف به توسعه پایدار سازند پایداری نهادی و تشکل های مردم نهاد به عنوان پشتیبان دیگر ابعاد بازآفرینی پایدار بافت شهری محسوب می شوند و باعث تقویت بخشی سازمان های دولتی در برنامه ریزی اجرا و ارزیابی برنامه های توسعه از جمله نوسازی بافت ناکارامد شهری می شوند تشکل های مردم نهاد در محلات دارای بافت ناکارآمد شهری به عنوان عامل محرک بازآفرینی محیطی تغییرات اجتماعی مهم را تسریع می بخشند

کلیدواژه ها:

نهاد ، تشکل های مردم نهاد ، ظرفیت نهادی ، بازآفرینی ، بافت ناکارآمد و شهر