مورچه خورت نمونه ای نادر و سالم از فضا ها و بافتهای کهن شهری دوره اسلامی

مورچه خورت در 50 کیلومتری شمال غربی اصفهان واقع شده است. این مکان در بردارنده نمونه ای سالم و کم نظیر شامل بافت شهری حصار داری در مرکز و فضاهای پیرامونی است که از نوسازی های دهه های اخیر مصون مانده و بدین سبب مجموعه ای کامل از بافت های مسکونی گذشته را نشان می دهد. از این رو تحقیق حاضر به شیوه ای توصیفی- تحلیلی در دو مرحله بررسی های میدانی و مطالعات کتابخانه ای به منظور شناسایی، تعیین هویت، گاهنگاری آثار معماری و فضاهای درون شهری و برون شهری و شناخت دلایل شکل گیری و توسعه این مکان انجام گردیده است. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق اگرچه سابقه تاریخی مورچه خورت حداقل به قرون اولیه اسلامی می رسد ولیکن مجموعه شهری برجای مانده از آثار دوره صفوی است که در دوره قاجار ساخت و سازهای زیادی در آن انجام شده است. از سویی دیگر شکل گیری مورچه خورت به دلیل قرار گیری در مسیر تجاری و مکانی استراتژیک بوده و بر این اساس ، از لحاظ کاربری گونه ای خاص از استقرار، سازه، معیشت و ساختار اجتماعی را معرفی می نماید

کلیدواژه ها:

صفوی ، قاجار ، شهرسازی ، راه داری ، مورچه خورت