بررسی رابطه بین آموزشهای ضمن خدمت با کیفیت زندگی کاری آنان (مطالعه موردی رانندگان حمل و نقل باری استان آذربایجان شرقی)

در هدف کلی تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین آموزشهای ضمن خدمت رانندگان بخش حمل و نقل باری استان آذربایجان شرقی با کیفیت زندگی کاری آنان است. در تحقیق حاضر، از نظر والتون (1975) به عنوان مبنای مطالعاتی کیفیت زندگی کاری استفاده شده است.روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه مورد پژوهش شامل کلیه رانندگان آموزش دیده آذربایجان شرقی که بر اساس آمار اخذ شده برابر با 20000 نفر می باشد که از بین آنها با استفاده از جدول مورگان 377 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در تحقیق حاضر یک پرسشنامه محقق ساخته می باشد که سوالات آن بر اساس طیف لیکرت (پنج گزینه ای) طراحی شده است .روائی پرسشنامه به صورت محتوائی مورد ارزیابی و تایید قرارگرفته است و ضریب پایای آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 0/97 بدست آمده. برای تجزیه و تحلیل، طبقه بندی و تلخیص داده های توصیفی بر اساس نرم افزار کامپیوتری SPSS از روشهای آمار توصیفی مانند توزیع فراوانی، درصد فراوانی، جداول،میانگین و جهت تحلیل داده های جمع آوری شده به منظور آزمون فرضیه های (سوالات) تحقیق،از آزمون t تک نمونه ای استفاده گردیدو نتایج حاصل نشان داده است که آموزشهای ضمن خدمت باعث ارتقاءکیفیت زندگی کاری رانندگان شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ضمن خدمت ، کیفیت زندگی کاری ، نظریه والتون ، رانندگان حمل و نقل باری ، مولفه های کیفیت زندگی کاری