بررسی تجربیات جهانی در زمینه نقش طرح منظر رنگی شهر در سماندهی سیما و منظر شهری

رنگ ویژگی بنیادی محیط است . هر تصمیمی درباره ساخت و ساز تفسیر و رنگ محیط دارد و هر رخداد بصری نیز از شکل و محتوای آن (محتوا شامل پدیده هایی نظیر رنگ، رنگ مایه یا تونالیته ، بعد، نسبت و رابطه آن ها می باشد) تشکیل می شود. انسان تمایل دارد که ساخت کلام و گفتار را با ساخت بصری مربوط کند و رنگ یکی از عناصر اولیه ارتباط بصری است. از این رو لازم است در هنگام انتخاب رنگ های مناسب برای هر محیط درک درستی از ویژگی های هر رنگی داشته باشیم تا از رنگ ها بتوانیم برای بالا بردن کیفیت محیط اطرافمان استفاده کنیم. فرکی در شهر می تواند به بیان هویت شهر و ویژگی های فرهنگی شهر بپردازد. و این باعث ایجاد سرزندگی و تفاوت در تجربه شهروندان از فضاهای شهری گردد. منظر رنگی شهر از ترکیب رنگیجداره های ساختمانی و عناصر دکوراتیو و همچنین متحرک چون رنگ خودروها شکل یافته است نظریه جغرافیای رنگ منظر رنگی شهرها را وابسته به جغرافیای طبیعی و انسانی آن ها دانسته و آن ها را بیانی از شخصیت و هویت تاریخی شهر می داند ساخت و سازهای جدید بدون در نظر داشتن مناسبات بصری و هویت تاریخی همه شهرها را به شکلی خاکستری و تیر از انبوه سیمان و آهن تبدیل کرده است. طرح ریزی منظر رنگی شهر به عنوان پاسخی برای این مشکل به دنبال پیشنهاد پالت رنگی شهر در ارتباط با هویت و جغرافیا و تاریخ آن از یک سو و پاسخ به انتظارات روان شناختی شهروندان از رنگ در سوی دیگر است تا از این طریق به ارتقای فرهنگ و هنر در شهرها و از بین بردن اغتشاشات معنی و سامان دهی کاربرد و این در همه زمینه ها پرداخت شود. برای مدیریت و کنترل رنگ در شهر شهرداری ها و نهاده های تخصصی نیازمند ارتقا سطح دانش خود درباره ماهیت منظر به معنی شهر چارچوب ها و روش های تحلیلی و شناخت آن و همچنین رویکردها در تهیه طرح برای آن هستند. این مقاله در تلاش است تا با مطالعه تجربیات جهانی در این زمینه پرداخت و امکان تطبیق و بومی سازی آن ها در کشورمان را بررسی و راهکارهایی را ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

رنگ ، فرهنگ و هنر ، منظر رنگی شهر