مروری بر پروتکل های مسیریابی سلسله مراتبی در شبکه های حسگر بیسیم

شبکه های حسگر بیسیم شامل تعدادی گره حسگر، برای جمع آوری اطلاعات از محیط های مشخص شده و یا غیر قابل پیش بینی بکار برده می شوند. این نوع از شبکه ها علاوه بر مزایایی که دارند، با چالش هایی نیز همراه هستند. یکی از این چالش ها قابلیت مقیاس پذیری و گسترش شبکه است. به دلیل اینکه حسگر معمولاً قابلیت ایجاد ارتباط راه دور را ندارند، با استفاده از آنها قابلیت گسترش شبکه با مشکل روبه رو می شود. همچنین از دیگر چالش هایی که شبکه های حسگر بیسیم را به بن بست می رساند، وجود محدودیت در منابع انرژی است که نقش بسزایی در طول عمر و کارایی شبکه خواهد داشت. از این رو برای مقابله با چالش های این نوع از شبکه ها به ویژه موارد فوق الذکر، پروتکل مسیریابی تحت عنوان سلسله مراتبی پیشنهاد گردید که شبکه را به چند خوشه تقسیم می کند. همین امر سبب کاهش زیان های احتمالی ناشی از این چالش ها خواهد شد. این پروتکل برای نیل به اهداف خود از ارسال بصورت چند گامی و ترکیب اطلاعات یک خوشه به جهت کم کردن حجم داده های ارسالی کمک می گیرد. از جمله پروتکل هایی که بر اساس این روش پایه گذاری شده اند، می توان به LEACH، HEED، EECS و ... اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بیسیم ، گره ، خوشه بندی ، پروتکل ، سلسله مراتبی