اسکان غیر رسمی+معماری پایدار طراحی منظر شهری مطلوب

یکی از دغدغه های پر چالش و رو به گسترش در دنیای امروز بحث نواحی حاشیه نشین شهری است که با وجود کاربران فراوان از بعد برخورداری از خدمات شهری و در وضعیت مطلوبی قرار ندارند.یکی از اساسی ترین ویژگی های مشترک این مناطق که در اولین نگاه رخ می نماید ساختار و کالبد متفاوت این نواحی با متن اصلی شهر است کیفیت پایین زندگی نیاز به داشتن پایداری در شهر نشینی و همچنین پتانسیل بالای این مناطق برای انواع آسیب ها و مسائل اجتماعی که در صورت بی توجهی می توانند تهدیدی برای هستی یک شهر به حساب آیند پژوهش حاضر را بر آن داشته است تا ضمن بررسی مشکلات کالبدی حاشیه نشینی و کنکاشی در اهداف سه گانه و راهکارهای معماری پایدار و تطبیق عوامل مرتبط در این دو اصولی را برای ساماندهی به کالبد مناطق حاشیه نشین در جهت کمرنگ نمودن اثرات مخربی از قبیل عدم رضایت پایین بودن روح تعلق شهروندی و عدم مشارکت احساس تبعیض سرخوردگیهای انباشت شده احساس عدم تعلق به شهر منظر شهری نا مناسب مسکن غیر پایدار آسیب به محیط زیست و ایجاد آلودگی و .. ارائه نماید باشد که گامی برای طراحی شهر پایدار به حساب آید.

کلیدواژه ها:

مسکن ، اسکان غیر رسمی ، حاشیه نشینی ، توسعه پایدار ، طراحی پایدار