بررسی تأثیر اپی براسینواستروئید بر وزن تر وخشک ریشه، پراکسیداسیون لیپید وآنزیم کاتالاز گیاه بادمجان (.Solanum melongena L) در سطوح مختلف خشکی

تنش خشکی از مهمترین عامل کاهش معنی دار عملکرد گیاهان زراعی و داروییبه شمار می روند. استفاده از مواد تنظیم کننده رشد گیاهی همچونبراسینواستروئید ها راهکار عملی برای کاهش این خسارات است.براسینواستروئیدها ترکیبات استروئیدی گیاهی با فعالیت گسترده بیولوژیکیهستند که توانایی افزایش عملکرد گیاهان را از طریق تغییرات متابولیسمیگیاه و حفاظت آنها در برابر تنش های محیطی را دارند.در این تحقیق اثرسه غلظت اپی براسینواستروئید (10-)10، (8-)10، (6-)10 مولار) تحت دو تنشخشکی ملایم (دو سوم ظرفیت زراعی) و خشکی شدید (یک سوم ظرفیت زراعی) برپارامترهای رشد گیاه بادمجان شامل وزن تر و خشک ریشه و همچنینپارامترهای فیزیولوژیکی شامل ترکیبات فنلی و فعالیت آنزیم کاتالاز برگ وریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت نیل به این هدف گیاه بادمجان تحتشرایط گلدانی کشت و در اواسط دوره رویشی همراه با اعمال تنش های خشکیمحلول پاشی با 24 - اپی براسینواستروئید هفته ای دو بار و به مدت دوهفته بر گیاهان اعمال شد. نتایج نشان داد محلول پاشی بابراسینواستروئید تحت هر دو تنش خشکی ملایم و شدید پارامترهای رشد گیاهبادمجان نسبت به شاهد ، افزایش یافت . همچنین با نتایج به دست آمده دراین تحقیق مشخص شد که فعالیت آنزیم کاتالاز با اعمال تنش خشکی افزایش وبا کاربرد براسینواستروئید کاهش یافت. در ضمن اعمال تنش خشکی موجبافزایش پراکسیداسیون لیپید گشت و محلول پاشی اپی براسینواستروئید برگیاهان تحت تنش خشکی موجب کاهش این ترکیبات شد.

کلیدواژه ها:

کاتالاز ، براسینواستروئید ، بادمجان ، پراکسیداسیون لیپید