تأثیر اسید جیبرلیک بر زمان و قدرت جوانه زنی بذر گردوی ایرانی (.Juglans regia L)

امروزه پیوند به عنوان اصلی ترین روش تکثیر گردو به حساب می آید. وجود پایه های بذری مناسب برای این عمل مستلزم جوانه زنی مطلوب بذرهای این گونه است. بذر گردو دارای خفتگی عمیق فیزیولوژیکی می باشد، بنابراین برای جوانه زنی نیاز به شکستن خفتگی دارد. وجود خواب در بذر به خاطر وجود مواد بازدارنده و یا فقدان مواد تحریک کننده رشد با ترکیبی از هر دو که در بذر به عنوان هورمون هیا کنترل کننده خواب هستند، می باشد. اسید جیبرلیک یکی از مهمترین هورمون های مؤثر در شکستن خواب بذر و جوانه زنی بذور می باشد. در این تحقیق میزان تأثیر مصرف خارجی این هورمون بر میانگین زمان جوانه زنی و قدرت جوانه زنی بذر مورد بررسی قرار گرفت. این ازمایش در قالب طرح کاملاض تصادفی با سه تیمار و در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد مطالعه در این آزمایش شامل سه غلظت صفر، 300ppm و 600ppm اسید جیبرلیک بود. نتایج نشان داد که کمترین میانگین زمان جوانه زنی مربوط به تیمار 300ppm و کمترین قدرت جوانه زنی در تیمار 600ppm مشاهده شد. بیشترین میزان میانگین این دو صفت نیز در تیمار شاهد مشاهده شد. کاهش میزان میانگین این دو صفت تحت تأثیر جیبرلین نشان دهنده تأثیر مثبت این هورمون بر روند جوانه زنی بذر گردو می باشد. زیرا پایین بودن این میزان نشان دهنده جوانه زنی سریع تر بذرهاست.

کلیدواژه ها:

جیبرلین ، جوانه زنی ، گردو ، سرمادهی