اثر کاربردهای جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین بر خصوصیات رشدی و گلدهی گل پامچال

گل پامچال در فضای سبز کاربرد زیادی دارد، اما مناسب نبودن شرایط تولید در برخی موارد باعث کاهش کمیت و کیفیت گل ها می شود.کنترل شرایط رشد از لحاظ تغذیه و کاربرد تنظیم کننده های بررسی اثرات هورمون های جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین برخصوصیات کمی، کیفیو طول عمر گل پامچال رشد به منظور بهبود کمیت و کیفیت گل، از اهمیت زیادی برخوردار است. مورفولوژی گیاه و طول عمر گلها از جملهشاخص هایی است که برای ارزیابی کیفیت گل استفاده می شود. کاربرد روش هایی که بتواند عمر گل را افزایش دهد، حائز اهمیت است. اینپژوهش در شرایط هوای ازاد تحت سیستم کشت گلدانی، توسط هورمون های جیبرلیک اسید و بنزیلآدنین بر گیاه زینتی پامچال مورد بررسیقرار گرفت. جیبرلیک اسید و بنزیلآدنین در سطوح 0، 100، 200 و 400 میلی گرم در لیتر توسط محلول پاشی برگی در طی سه مرحله بافواصل زمانی 15 روز یکبار صورت گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشانداد که استفاده از تنظیم کننده رشد گیاهی جیبرلیک اسید و بنزیلآدنین باعث افزایش تمامی صفات گردید. کاربرد توام جیبرلیک اسید وبنزیلآدنین در سطح 400 میلی گرم در لیتر باعث افزایش سطح برگ، تعداد برگ، تعداد گل و قطر گل گردید. صفت طول عمر گل روی بوتهدر این آزمایش توسط تیمار 200 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید و 200 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید + 100 میلی گرم در لیتربنزیل آدنین افزایش یافت. در این آزمایش جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین باعث بالا بردن کیفیت گیاه شد و بر تمامی صفات اثر معنی داری داشت.

کلیدواژه ها:

پامچال ، تنظیم کننده های رشد گیاهی ، شاخص سطح برگ ، طول عمر گل ، گلدهی