بررسی دوامی بتن های حاوی متاکائولن درمقابل پدیده کربناتاسیون

استفاده روزافزون از سازههای بتن مسلح و عدم توجه مطلوب به مسئله پایایی این سازهها باعث شده است که امروزه شاهد آن باشیم که سازههای بتن مسلح اجرا شده عمر مفید کمتری نسبت به عمر طراحی داشته باشند. این امر باعث شده تا سالیانه هزینههای بسیار زیادی جهت تعمیر و نگهداری این قبیل سازهها صرف شود. از جمله عوامل مهم در بحث تخریب سازههای بتن مسلح، بحث خوردگی آرماتورهای مدفون در بتن می باشد. بطور کلی خوردگی آرماتور در اثر دو عامل نفوذ یون کلر و وقوع پدیده کربناتاسیون ایجاد میشود. در سواحل جنوبی ایران به دلیل گرم و مرطوب بودن هوای منطقه، شرایط جهت وقوع پدیده کربناتاسیون فراهم میباشد که با توجه به روند رو به رشد صنعتی شدن منطقه و گسترش احداث صنایع گوناگون به ویژه صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، باید خطر وقوع کربناتاسیون در سازههای این نواحی را بیش از پیش جدی گرفت. در این راستا تلاش شد که با جایگزینی متاکائولن با درصدهای مختلف در بتن با نسبتهای آب به سیمان متفاوت، از طریق آزمایشهایی همچون مقاومت الکتریکی، جذب آب موئینه و نفوذ گاز کربنیک اثر این پوزولان را در پارامترهای دوامی بتن ارزیابی شود و همچنین عمق نفوذ گاز دی اکسیدکربن را برای طرحهای مختلف بررسی شود

کلیدواژه ها:

کربناتاسیون ، دوام ، سازه بتن مسلح ، متاکائولن ، نفوذگازکربنیک