انطباق سنجی معماری بناهای سنتی با اقلیم مطالعه موردی: دانشگاه هنراصفهان

معماری به عنوان یک موضوع انسانی دارای یک هویت فرهنگی و هنری است. زیرا موضوع این علم انسان است و هر علمی دارای یک موضوع است. موضوع علم معماری برخلاف تصور و برغم تشکیل ساختار آن از مواد و مصالح ساختمانی و همچنین اهمیت تکنولوژی ساخت وساز، انسان است و به همین دلیل برای تحلیل و بررسی آن عمدتا میبایست از زاویه زیستمحیطی و اقلیمی مورد بررسی قرارگیرد. فرهنگی بودن هویت معماری آنقدر دارای اهمیت است که بسیاری از صاحب نظران، معماری را تبلورفیزیکی فرهنگ می نامند، همچنین معماری هر سرزمین ریشه در فرهنگ و هنرآن سرزمین دارد. شناسایی اصول و مبانی معماری ایرانی در سه بخش(روح، زبان و ساختار) و نحوه استخراج آن بعنوان اولین گام در احیای فرهنگ و هنر مورد توجه قرار میگیرد. هدف ازاین پژوهش بررسی تطابق معماری سنتی در طراحی، قرارگیری و کاربرد مصالح با شرایط اقلیمی حاکم بر شهر اصفهان میباشد. بدین منظور از روش اولگی که یک روش زیست اقلیم ساختمانی میباشد و متناسب با آن از داده های ایستگاه هواشناسی 1951 استفاده شدهاست، عناصر ارزیابی شده متناسب با این روش پیشینه، کمینه ی دما وپیشینه، - سینوپتیک طی دوره ی آماری 2011 کمینه رطوبت نسبی درنظر گرفته شدهاست. نتایج این پژوهش حاکی از آن بوده که در ماه های دی وبهمن شرایط سرما و در ماه های تیر ومرداد شرایط گرما و در ماه های فروردین ومهر شرایط مطلوب اقلیمی حاکم میباشد. بدین منظور برای مقابله با شرایط آب و هوایی اقلیم گرم و خشک از حیاط مرکزی با پوشش گیاهی خزان دار، حوض، سقف گنبدی، ایوان های عمیق و مصالحی با رنگ روشن استفاده شده و برای مقابله با سرمای طاقت فرسای این اقلیم از جرزهای قطور، ارتفاع کم بنا، حداکثر استفاده از گرمای خورشید در این بنا مورد توجه قرار گرفته شده است

کلیدواژه ها:

دانشگاه هنراصفهان ، هنر ، معماری سنتی ، گرم و خشک ، هویت ، اقلیم