نقش توسعه پایدارمعماری و شهرسازی درکاهش میزان مصرف انرژی

یکی ازمهمترین پیامدهای افزایش جمعیت شهری درسطح جوامع مختلف مصرف انرژی و تقاضا برای منابع انرژی است ازانجایی که این منابع تجدید ناپذیر رو به اتمام هستند باید درپی راه کارهایی درجهت بهبود این معضل باشیم تاثیر متقابل بین سیستم های انرژی و ساختارشهری میتوانند درآن نقش موثری ایفا کنند باتوجه به این موضوع که بیش ازیک سوم مصارف انرژی مرتبط با مناطق مسکونی می باشد برنامه ریزی و طراحی مناسب محلات باتوجه به شرایط اقلیمی هرمنطقه میتواند گامی موثر درجهت کاهش مصرف انرژی باشد معماری سنتی ایران چه دربخش مسکونی و چه دربخش غیرمسکونی و همینطور تلفیق این دو درسطح وسیع تری به نام شهر دارای ویژگیهای منحصربفردی است که ضمن توجه به مسائل زیباشناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیازهای اقلیمی هرمنطقه نیز بوده است فنون وقواعد به کاررفته دراین معماری بسیاری ازمفاهیم نوین درعرصه معماری پایدار را درخود به وضوح دارد که میتوان با جمع اوری اطلاعات لازم و ارایه راهکارهای مناسب ازویژگیهای اقلیمی به عنوان مزیت بهره گرفت درواقع برای خلق راه کارهاری معماری اقلیمی نیازی به مصرف سوخت های فسیلی و استفاده ازفن اوریهای پیچیده نیست ضمن اینکه راهکارهای هوشمندانه ی معماری اقلیمی ماندگار هستند و سالیان طولانی بدون آنکه به محیط آسیبی بزنند باقی میمانند دراین مقاله ضمن شناخت عوامل موثربرمصرف انرژی درمعماری و شهرسازی که به روش تحلیلی توصیفی انجام شده است فنون و قواعد معماری بومی درراستای بهره گیری ازعوامل اقلیمی مورد بررسی قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

انرژی ، اقلیم ، کاهش مصرف انرژی ، معماری سنتی ، معماری پایدار