مفهوم پردازی بین المللی کردن برنامه درسی

بین المللی کردن برنامه درسی (IOC) مفهومی جدید و در حال تحول است که به طور ویزه از اوایل قرن بیست و یکم در ادبیات برنامهدرسی مورد توجه قرار گرفته است. علیرغم اهمیت و جایگاه چنین ایده ای، برداشت ها و تفسیرها از این واژه در بسیاری از ممالک به ویژهایران توأم با ابهام، سردرگمی و عدم شفافیت است.دیرینه ترین برداشت بین المللی کردن برنامه درسی به تعریف برنامه درسی به عنوان دروس و رشته های دانشگاهی باز می گردد که دردو معنی مورد توجه قرار گرفته است. معنای اول توجه به توسعه دانش، مهارت ها و ارزش های بین المللی در برنامه های موجود دانشگاهبرای تربیت و سواد بین المللی دانشجویان است و معنای دوم، اشاعه برنامه های درسی دانشگاهی به فراتر از مرزهای جغرافیایی و تجاریسازی برنامه درسی و محصولات آن را در بر دارد. برای ایجاد برداشت بین المللی صحیح از مطالعات برنامه درسی، استفاده از ظرفیت هایهمه کشورهای جهان برای اشاعه دانش و مقابله با حاکمیت سنت امریکایی اروپایی بر برنامه درسی مورد تأکید است. بین المللی کردن -برنامه درسی همانند خود آن مفهومی در حال تحول است و هر آینه، برداشت ها و روندهای متفاوتی از آن مورد شناسایی و تبیین قرارمی گیرد. مقاله حاضر در راستای بررسی این مفهوم در ادبیات برنامه درسی تلاش کرده تا برداشت های مختلف از این واژه و حدود ودامنه آنها را به شیوه ی مروری مفهوم پردازی کرده و در این راستا 3 برداشت متفاوت از IOC تحت عنوان بین المللی کردن دروس ورشته های دانشگاهی، بین المللی کردن رشته مطالعات برنامه درسی و بین المللی کردن حرفه برنامه درسی را نیز شناسایی و معنی مولفههای آنها را معرفی کند.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی آموزش عالی ، بین المللی کردن برنامه درسی ، بین المللی کردن مطالعات برنامه درسی ، بین المللی کردن حرفه برنامه درسی ، جهانی شدن