تعیین اثر بخشی مهارت های برنامه ریزی عصبی-کلامی بر میزان اضطراب

هدف این پژوهش، تعیین اثر بخشی مهارت های برنامه ریزی عصبی-کلامی بر میزان اضطراب بود. طرح کلی این پژوهش با توجه به اهداف وفرضیه های آن از نوع نیمه آزمایشی و اجرای پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بوده که بر روی ده نفر از افرادی که به صورت گمارشتصادفی از داوطلبان شرکت در کلاس NLP به عنوان گروه آزمایش آموزش مهارت های NLP به مدت 8 جلسه و هر جلسه بین 60 تا 90دقیقه برگزارگردید و بعد از آن دوباره نمونه ها تحت پس آزمون قرار گرفتند. از آزمون اضطراب بک جهت تعیین میزان اضطراب آزمودنی ها درپیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. برای تحلیل داده های بدست آمده از آزمون آماری کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره استفادهگردید. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های برنامه ریزی عصبی – کلامی، بر کاهش اضطراب دانشجویان شرکت کننده اثرمعناداری داشته است (P<0/05).

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی عصبی- کلامی ، اضطراب