بهینهسازی اقلیمی فضاهای تابستان نشین در دانشکده هنر و معماری یزد نمونه مورد مطالعه: آتلیه پنج دری حیاط لاریها

معماری سرزمینهای کویری در پاسخ به شرایط محیطی و اقلیمی خاص خود، استعداد خاصی در متعادل سازی حرارتی بدون کاهش منابع طبیعی و با کمترین دخالت در محیط اطراف فراهم آوردهاند. خانههای سنتی شهر یزد نمونه بارزی از این نوع فضاهای زیستی هستند که با نگاه ویژه بهاصول سیستمهای غیرفعال خورشیدی، به همسازی مناسبی با محیط طبیعی دست یافتهاند. اما با تغییر کاربری بسیاری از این خانهها نحوهکارکرد فضاها و چگونگی مصرف انرژی طبیعی در آنها دستخوش تغییراتی شده است. یکی از این موارد، تغییر کاربری خانه لاریها در مجموعه هنر و معماری یزد است. به دلیل نیازهای آموزشی دانشکده، فضاهای موجود در این خانه فارغ از موقعیت قرارگیری و میزان بهرهبری از انرژی خورشید در فصول مختلف، در تمام طول سال مورد استفاده قرار میگیرد و اغلب منجر به مصرف بیش از حد انرژیهای تجدید ناپذیر میشود.بنابراین مدیریت جذب، ذخیره و کنترل انرژی با توجه به نحوه اشغال و کارکرد فضاها، در جهت استفاده حداکثری از انرژیهای تجدیدپذیر و استفاده حداقلی از انرژیهای تجدید ناپذیر ضرورت مییابد. از این رو با توجه به گستردگی این امر پژوهش حاضر با رویکرد مدیریت و برنامهریزی جهت جذب تابش به عنوان یکی از چهار عامل اقلیمی، بهبررسی موردی فضای تابستانی پنج دری در زیرزمین خانه لاریها و ارائه راهکار در جهت خودکفاسازی آن در فصل زمستان میپردازد. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و تحقیقات میدانی است و رویکرد توصیفی - تحلیلی دارد که به منظور تحلیل وضعیت موجود و کنترل دستاوردهای آن از نرمافزار اکوتکت استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که علاوه بر بکارگیری تعدادی راهکار کلی که برای این نوع فضاها در همه خانهها عمومیت مییابد، راهکار معرفی شده در راستای رویکرد اصلی پژوهش میتواند نیازهای فضاهای تابستاننشین در زمستان به وسایل گرمایشی را به حداقل رسانده و حتی از بین ببرد

کلیدواژه ها:

مناسبسازی اقلیمی ، دانشکده هنر و معماری ، تابش ، پنج دری