عوامل موثر بر ارتقاء حس تعلق مکان در راستای پایداری اجتماعی

بعد اجتماعی یکی از ابعاد اصلی توسعه پایدار می باشد. پایداری اجتماعی بیش تر با ابعاد کیفی زندگی انسانی همگام است و ارتباط مستقیم با انسانها و آداب اجتماعی آنها دارد. پایداری اجتماعی نقش مهمی در یافتن راه حل هایی برای تاثیر متقابل گروه های مختلف اجتماعی بر هم ایفا میکند که می تواند به خلق راه های پایدار زندگی در یک جامعه کمک کند. حس تعلق مکان یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط است و عامل مهم در شکل گیری ارتباط استفاده کننده و محیط می باشد. هدف از این پژوهش یافتن عوامل تاثیرگذارمحیطی بر حس تعلق مکان در راستای توجه به اصول پایداری اجتماعی می باشد که می تواند به پایدار سازی محیط منجر شود. بدین منظور در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی، بر اساس روش پژوهش شناختی و با رویکردهای هستی شناسانه و معرفت شناسانه به بررسی حس تعلق می پردازد و سپس با بررسی مفاهیم و معیارهای پایداری اجتماعی، عوامل تاثیرگذار عنوان می شود. در اصل مقاله با تحلیل مفهوم حس تعلق مکان از دو دیدگاه مطرح شده، و بررسی معیارها و محورهای اساسی پایداری اجتماعی، راهکارهای چگونگی بازتاب تئوری پایداری اجتماعی در محیط به منظور ارتقاء حس تعلق مکان بررسی و ارائه می شود. نتایج تحقیق بیانگر آن است که حس تعلق از معیارهای ارزیابی محیط های با کیفیت بوده و ویژگیهای کالبدی و روابط اجزاء کالبدی و عملکردی، بازتاب نیازها و خلق بستری برای رویدادهای مختلف اجتماعی و فرهنگی نقش مهمی در شکل گیری حس تعلق دارد که این عوامل زمینه ساز پایداری اجتماعی می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی ، مکان ، حس تعلق